کد مطلب:51592 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » متفرقه

از نظر قرآن كريم اجتماعي بودن انسان طبيعي است، اضطراري است يا انتخابي؟

از آيات كريمة قرآن استفاده ميشود كه اجتماعي بودن انسان، در متن خلقت و آفرينش او پيريزي شده است. در سورة مباركة حجرات آية 13 ميفرمايد:
«يا أيُّهَا النّاسُ إنّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ اُنْثي وَ جَعَلْناكُمْ شُعوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفوا إنَّ إكْرَمَكُمْ عِنْدَاللهِ إتْقيكُمْ».
[اي مردم! شما را از مردي و زني آفريديم و شما را ملّتها و قبيلهها قرار داديم تا به اين وسيله يكديگر را بازشناسيد (نه اينكه به اين وسيله بر يكديگر تفاخر كنيد). همانا گراميترين شما نزد خداوند متّقيترين شماست.]
انسان به گونهاي آفريده شده كه به صورت گروههاي مختلف ملّي و قبيلهاي درآمده است؛ با انتساب به ملّيتها و قبيلهها، بازشناسي يكديگر كه شرط لاينفك زندگي اجتماعي است صورت ميگيرد؛ يعني اگر اين انتسابها كه از جهتي وجه اشتراك افراد و از جهتي وجه افتراق افراد است نبود، بازشناسي ناممكن بود و در نتيجه زندگي اجتماعي كه بر اساس روابط انسانها با يكديگر است امكانپذير نبود.
انسانها از نظر امكانات و استعدادها يكسان و همانند آفريده نشدهاند، كه اگر چنين آفريده شده بودند، هر كس همان را داشت كه ديگري دارد و همان را فاقد بود كه ديگري فاقد است و طبعاً نياز متقابلي و پيوندي و خد مت متبادلي در كار نبود. خداوند انسانها را از نظر استعدادها و امكانات جسمي و روحي و عقلي و عاطفي، مختلف و متفاوت آفريده است؛ بعضي را در بعضي از مواهب، بر بعضي ديگر به درجاتي برتري داده است و احياناً آن بعض ديگر را بر اين بعض، در بعضي ديگر از مواهب برتري داده است و به اين وسيله همه را بالطّبع نيازمند به هم و مايل به پيوستن به هم قرار داده و به اين وسيله زمينة زندگيِ به هم پيوستة اجتماعي را فراهم نموده است.

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج2 – انسان در قرآن
شهيد مطهري